Wciska w fotel, chcesz zobaczyć jeszcze raz, odnieść do siebie to co widzisz i słyszysz, chcesz się podzielić z kimś bliskim tym czego doświadczyłeś. Postaci tutaj nie są plastikowe, tylko z krwi i kości. Św. Piotr to nie jakiś tam cukierkowy apostoł, pozostali apostołowie również oddani po ludzku. Podobnież legioniści, etc. Jedno tylko się nie zgadza, bo jest sugestia na końcu filmu, że przybywa władca, czyli Tyberiusz. A Cesar August Tyberiusz nigdy nie opuścił Italii, zatem nie mógł przybyć do prowincji rzymskiej Judea. Być może scenarzysta wyszedł z założenia, skoro było /i nadal jest/ miasto Tyberiada nad jeziorem Tyberiadzkim, to i Tyberiusz tu przybył.